W 2014 r. 2,8 mln Polaków żyło w skrajnym ubóstwie

Według GUS ubóstwo skrajne oznacza wydatki poniżej 540 zł miesięcznie dla osoby samotnie gospodarującej lub 1458 zł dla gospodarstwa czteroosobowego: dwie osoby dorosłe plus dwoje dzieci. Ubóstwo relatywne oznacza wydatki na poziomie 713 zł miesięcznie w jednoosobowym gospodarstwie i 1926 zł dla czteroosobowej rodziny. Ubóstwo ustawowe oznacza wydatki na poziomie 542 zł miesięcznie w jednoosobowym gospodarstwie i 1824 zł dla czteroosobowej rodziny.
Stopa ubóstwa skrajnego pozostała na tym samym poziomie (7,4 proc.). Grupę najbardziej zagrożoną ubóstwem skrajnym stanowiły rodziny wielodzietne. W 2014 r. poniżej tego minimum egzystencji żyło ok. 11 proc. osób w gospodarstwach małżeństw z 3 dzieci oraz ok. 27 proc. osób w gospodarstwach małżeństw z 4 lub większą liczbą dzieci na utrzymaniu.
Zasięg ubóstwa skrajnego wśród dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia wyniósł ok. 10 proc, a osoby w tym wieku stanowiły prawie jedną trzecią populacji zagrożonej ubóstwem skrajnym.
Nie odnotowano istotnych zmian w zasięgu tzw. ubóstwa relatywnego, pozostało ono na tym samym poziomie (16,2 proc.).
Na zbliżonym poziomie utrzymał się też zasięg ubóstwa ustawowego, czyli kwalifikującego do interwencji socjalnej – 12,2 proc. (w 2013 r. – 12,8 proc.).
Jak wskazują analitycy GUS, bezrobocie, niskie wykształcenie, miejsce zamieszkania na wsi, wreszcie obecność w gospodarstwie domowym osoby niepełnosprawnej, zwiększa zagrożenie ubóstwem.